نحوه انتخاب یک لوله سانتریفیوژ مناسب عمدتاً شامل مقایسه و در نظر گرفتن جنبه های زیر است: خواص فیزیکی (دما)، خواص شیمیایی، نیروی گریز از مرکز، سازگاری سانتریفیوژ و غیره.
1. خواص فیزیکی
عمدتاً از جنبه‌های حداکثر دمای استفاده (تحمل دما)، شفافیت، توانایی مایکروویو، عملیات استریل‌سازی، وزن مخصوص، کشش، ضریب نفوذپذیری و غیره برای مرجع و مقایسه.
2. مقاومت شیمیایی
عوامل زیادی بر مقاومت شیمیایی ابزارهای آزمایشی تأثیر می‌گذارند، بنابراین مقاومت شیمیایی واقعی به شرایط واقعی آزمایش نیز بستگی دارد. ترکیبات می توانند بر استحکام، کشش، خواص سطحی، رنگ، ظاهر و وزن محصولات پلاستیکی تأثیر بگذارند. الگوهای اساسی که باعث این تغییرات می شوند به شرح زیر است:
(1) ترکیبات زنجیره های پلیمری را مختل می کنند که منجر به از دست دادن خواص فیزیکی از جمله اکسیداسیون می شود. واکنش گروه های عاملی در زنجیره و روی زنجیره. پلیمریزاسیون
(2) تغییرات فیزیکی، از جمله نرم شدن و انبساط پلاستیک ناشی از جذب حلال؛ حلال از طریق پلاستیک نفوذ می کند. تجزیه در حلال ها
(3) ترک ناشی از تنش ناشی از تنش های داخلی و خارجی ناشی از واکنش "عوامل ترک استرس".
هنگام بارگذاری معرف ها در لوله سانتریفیوژ، لازم است اثرات مربوطه لوله سانتریفیوژ بر PP و HDPE و نیروی گریز از مرکز در نظر گرفته شود.
سانتریفیوژها نمونه ها را از طریق نیروی گریز از مرکز جدا می کنند و شتاب و سرعت چرخش پارامترهای بسیار مهمی هستند. شتاب نسبت به شتاب گرانشی g (9.81 m/s2) در سطح زمین تنظیم می شود. اثر گریز از مرکز عمدتا با نیروی گریز از مرکز نسبی (rcf) اندازه گیری می شود. در مقایسه با سرعت در دقیقه (rpm)، نیروی گریز از مرکز نسبی دقیق تر است.
3. سازگاری سانتریفیوژ
تطبیق خوب می تواند یکپارچگی لوله سانتریفیوژ را در حین استفاده، بدون تغییر شکل یا آسیب تضمین کند.
لوله های سانتریفیوژ رایج در آزمایشگاه ها شامل پلاستیک و شیشه می باشد. به طور کلی، لوله های سانتریفیوژ پلاستیکی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و همکاران آزمایشگاهی می توانند لوله های سانتریفیوژ متفاوتی را با توجه به نیاز خود انتخاب کنند.
